عشق من ناز بکن تا بکشم نازت را (علی قیصری)

عشق من ناز بکن تا بکشم نازت را

عشوه کن تا که بنازم قد طنازت را

به غزل مثنوی روی تنت زل زده ام

که نگاهی بکنم باغ پر از رازت را

به هوای رخ زیبای تو ای غنچه ی ناز

شانه زد باد صبا زلف غزلسازت را

به نگاهی کمر و قامت شب را بشِکن 

تا قلم ثبت کند شرحی از اعجازت را

گرچه در مرتبه ی عشق تو آخر شده ام

عاقبت کسب کنم رتبه ی ممتازت را

آخر از سوز دلم عاشقی از یادم برد 

که در آغاز غزل کوک کنم سازت را

سرد گردیده تنم، پیرهنت را بفرست

که فقط حس بکنم گرمیِ اهوازت را

ای عسل گوشه ی غم کِز ننماید چه کند

پرپرش کرده قغس مرغ خوش آوازت را

 

 

عسل...