عسل

بی گمان واژه ی گلبوسه و لب نوشی هابــه وجـود آمـده از عطـرِ هماغـوشی هاچه شود زلف تو هــم ره زند از بـاد صباکه شود کوچه ی ما شاهد مدهـوشی هامی زنی شعله که هـر ثانیه روشن بشود آهِ آتـشکـــده در لحظـه ی خـاموشی هاآنقَـــدر ناز و قشنگی کــه در آغــاز نگـاهفتنه بر پا بکـند عکس تـو در گـوشی هاآمــــدم در پسِ یادت کــه مگـر وا بکنیلااقل پنجـــره ای سمـت فــرامـوشی هاهمچنان منتظرم تا که بگردد شب عشقتب و تاب من و تو باعث هم جوشی هابـه تنت کن عسلم ململی از شعر سپیدکه بـه پایان بـرسد فصل سیه پوشی ها#علی_قیصریhttps://telegram.me/Asalpoem نوشته شده در جمعه سیزدهم بهمن ۱۳۹۶ساعت ۷ ق.ظ توسط علی قیصری| |Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب